Tata mnie nie kocha :(Hej, ostatnio tata nie rozmawia ze mną , a jak rozmawia to zemnie żartuje :( Mam 14 letnią siostrę do której cały czas tata rozmawia .A ja siedze w pokoju przy laptopie i się nad sobą użalam :( Ostatnio jest tylko Pączuś ( przezwisko mojej siostry) ostatnio tylko 1 raz usłyszałam Pysiaczek ( ja) moje przezwisko to Pysiaczek) Dziś jak przyszłam do domu bo Oni stwierdzili, że to oznacza, że mnie nie kocha i jestem popie*dolona że się na taki układ godzę. No i ostatnio jeszcze gorzej, bo nasi rodzice się spotkali i jego uważają że nie mogą Tłumaczenia w kontekście hasła "której się nie kocha" z polskiego na angielski od Reverso Context: Nie można wyjść za osobę, której się nie kocha. W moim sercu się ukryłeś, Zawsze jesteś, będziesz, byłeś. ***. Bądź dla mnie ogniem, co mnie ogrzeje, Bądź dla mnie wodą, co gasi pragnienie, Bądź dla mnie wiatrem, co daje siłę Tematy: Autor : Data Dlaczego nikt mnie nie kocha? nowy: Bezradność (29 l.) Re: Dlaczego nikt mnie nie kocha? nowy: 38 na karku : Re: Dlaczego nikt mnie nie kocha? Mówię, że chcę jeszcze pomyśleć nad tym tematem i proponuję, kiedy na niego odpowiem. Rzadko się dzieje by ktoś jeszcze naciskał. 2. Mówisz monotonnie. Tak się czasem dzieje, że ludzie Cie nie słuchają bo śpią. A bardziej precyzyjnie, wpadli w stan letargu, ty mówisz a oni zamiast być z Tobą, myślami są gdzie indziej. . On mnie już nie kocha. Tylko ta myśl, przebrana w różne inne formy pojawia się w jej głowie. Jest tak intensywna, że przyćmiewa spotykam ten scenariusz. W gabinecie. W rozmowach towarzyskich. Na grupach cały dom i dzieci są na jej głowie, a on wcale nie wyraża ochoty by się angażować w opiekę nad nimi, pomoc w domu, relację z nią?Czemu po nocach pisuje z dawną dziewczyną i chowa przed nią telefon?Wszystkie jej myśli krążą wokół niego. Często jest tak bardzo skupiona na ratowaniu związku z nim i pogonią za nim, że zapomina w ogóle o żeby zapytać siebie czy ona w ogóle chce być z tym człowiekiem. Czy ta relacja spełnia jej potrzeby? Jaka jest jej wizja związku?Zapomina, że relacja to dwie osoby, czyli ona i on. On zajmuje tak dużo przestrzeni w jej głowie, że nie ma już miejsca na się tylko to, że on mnie już nie liczy się tylko, że “on mnie już nie kocha”Każda sytuacja jest inna, ale często można znaleźć wspólne mianowniki. Spójrzmy na najczęstsze przyczyny takiej potrzebyOna tak bardzo chce, bo w domu rodzinnym jej rodzice byli dla niej emocjonalnie nieobecni. Szuka więc zapełnienia braków z przeszłości w jako dzieci, mamy w sobie deficyt miłości, prawdopodobnie całe dalsze życie będziemy starali się ten deficyt więc partnerów w nadziei, że zapełnią tę lukę. Oczekujemy podświadomie, że partner będzie z nami tak bardzo blisko, żeby zagłuszyć pustkę z dawnych wiemy jednak, że nie da się tego zrobić. Bo my tak naprawdę oczekujemy miłości bezwarunkowej, takiej jaką rodzic powinien mieć do dziecka. Taki rodzaj miłości jest niemożliwy pomiędzy dwojgiem dorosłych poczucie wartościNiskie poczucie wartości także ma zazwyczaj swoje źródło w ona ma zdrową samoocenę, a trafi na mężczyznę, który traktuje ją źle, nie interesuje się nią, to będzie w stanie to prawdopodobnie postawi granice, do których on się dostosuje, lub po prostu nie będzie zainteresowana taką jednak ma niską samoocenę, prawdopodobne jest, że będzie tkwić w relacji, która przynosi więcej cierpienia niż korzyści. Ona sama nie lubi i nie szanuje siebie, więc nie wierzy, że ktoś może nią być szczerze zainteresowany i traktować ją lepiej niż ona traktuje samą działamy w życiu tak, aby nasza rzeczywistość potwierdzała nasze nieświadome i często niekorzystne dla nas przekonania. Jeśli ona wierzy, że jest niewiele warta, to będzie wybierać partnerów, którzy to przekonanie o sobie, będą własnych potrzebOna tak bardzo chce, bo nikt jej nie nauczył, że jej potrzeby są wychowana na grzeczną dziewczynkę, która ma spełniać oczekiwania znając swoich potrzeb, nie potrafi też stawiać granic, które określają co jest dla niej ok, a czego nie znając swoich potrzeb, nie może określić, jaka relacja będzie dla niej więc związek zaczyna się tworzyć, nie zadaje sobie pytania, czy on spełnia jej potrzeby. Po prostu bierze to, co jest. Z czasem okazuje się, że ta relacja nie spełnia tych nieokreślonych TEŻ: WPŁYW RELACJI Z RODZICAMI NA NASZE PRZYSZŁE ZWIĄZKISamospełniająca się przepowiedniaW gabinecie spotkałam się też z nieco inną przychodzi i mówi, że partner jest wycofany, nie stara się, już nie kocha. No dobra. Rozmawiamy sobie, rozmawiamy. I pomiędzy wierszami słyszę:– no przyniósł mi kwiaty, ale teraz to już jedna różyczka, kiedyś to bukiety przynosił! On mnie już nie kocha!-byłam taka zmęczona, więc mąż zabrał córkę i powiedział żebym zrobiła sobie kąpiel. Teraz się obudził! Od 5 lat mu próbuję przetłumaczyć, że chce mieć czas dla siebie!-Byliśmy na spotkaniu rodzinnym i wyobraź sobie, że moja ciotka zwróciła mi uwagę, że noszę za krótką spódniczkę. Mąż na to – ma ładne nogi więc nosi! No i wiesz ta ciotka…Słucham, słucham i pojawia się we mnie takie nieśmiałe wrażenie, że ten mąż to jednak ją zdarza się tak, że partnerka podświadomie wierzy, że nie jest warta jeśli partner jej to realnie daje, to ona nie jest po prostu w stanie tego przyjąć, nie wierzy w to. Nie zauważa więc czułych gestów partnera, albo widzi je na taki stan rzeczy trwa długi czas, to partner faktycznie może zrezygnować ze starań, bo nie czuje się przyjmowany i doceniany za w tym sensie, jej przekonanie o tym, że on jej nie kocha, zaczyna się dramatycznyW psychologii mamy taki schemat zachowań, które określamy trójkątem dramatycznym (lub trójkątem Karpmana).Zazwyczaj występuje on u osób, które najogólniej rzecz biorąc, mają niezaspokojoną potrzebę akceptacji i miłości- czyli u bardzo wielu z na tym, że w relacjach funkcjonujemy w trzech rolach: ratownika, ofiary lub naszej tematyce, ona często wchodzi w relację z roli ratownika. Wierzy, że jej miłość go zmieni, że ona go uratuje od jego problemów i to sprawi, że on ją czasem może przejść do roli ofiary, kiedy widzi, że jej wysiłki i poświęcenie nie dają dla niego tak się poświęcam, a on mnie już nie kocha!Często gdy ona jest w roli ofiary, jej partner wchodzi w rolę prześladowcy. Ofiara bowiem nie może istnieć bez prześladowcy, a prześladowca bez w roli ofiary ona doświadcza frustracji, złości i pogardy w związku z zaistniałą sytuacją. Oprócz tego doświadcza także…emocjonalnych korzyści związanych z tą roli ofiary często robimy pomnik z własnego cierpienia, dowartościowujemy się tym, że tak bardzo cierpimy i się poświęcamy, często jest to związane z poczuciem dodatku stan ofiary – kogoś kto poświęci się dla innych, będzie za nich cierpiał jest dość gloryfikowany w naszej ona częściej będzie bardziej zaangażowana w niego niż on w nią. Dlaczego?W naszej kulturze kobiety, choć to się zmienia, są ciągle wychowywane do roli poświęcającej się dla innych. Z domu rodzinnego wynosimy przekonanie, że miłość to poświęcenie dla partnera, dzieci i za to otrzymamy społeczną akceptację. Przykład?Młode w ciąży, traktowana jest wyjątkowo. Jednak po porodzie to dziecko jest absolutnie najważniejsza. Ona, jej uczucia i potrzeby schodzą na drugi kobiet czuje poczucie winy, że nadal ma potrzebę czasu dla siebie, a teraz kiedy jest młodą matką, powinna wszystko oddawać dziecku, obsłużyć partnera i może wtedy dopiero pomyśleć o sobie. Choć na to zazwyczaj nie zostaje już czasu…Jak wygląda związek, w którym ona chce bardziej niż on?Zazwyczaj kobieta z problemami, niezaspokojonymi potrzebami z dzieciństwa, wybierze niedojrzałego partnera z czuła się dobrze sama ze sobą, niedojrzały partner nie byłby dla niej czasami wierzy, że jeśli poświęci dla niego wszystko, to on ją schemat może się uwidaczniać, kiedy w dzieciństwie rodzice okazywali jej uczucie, tylko wtedy, kiedy spełniała ich jej poświęcenie przez partnera może być odbierane przez partnera jako jako po prostu nieatrakcyjne. Bo poświęcając siebie dla drugiej osoby, znikamy my. A przecież to w nas partner się zakochał. Jeśli znikniemy w morzu poświęcenia, to jemu nie pozostaje już nikt do się dzieje, gdy “on już mnie nie kocha”?Z czasem jej frustracja wzrasta. Ona go chce uratować, pomóc, bo on taki biedny, ale jego zaangażowania jak nie było tak nie ma!Zaczynają się awantury, próby kontroli partnera. Tysiące telefonów do niego:Czemu nie dzwonisz, gdzie jesteś, co robisz!Dlaczego znów zostawiłeś mnie samą z tym wszystkim na głowie!Tak naprawdę jej intencją jest, żeby on ją po prostu kochał i był zaangażowany we wspólne życie. Jednak kontrola przynosi dokładnie odwrotny skutek. Sprawia, że partner chce się oddalić jeszcze bardziej, czuje się kojarzy mu się z gderaniem, awanturami, zamachem na wolność. Przestaje być atrakcyjna. Czasem zaczyna mu się kojarzyć z matką. To z kolei zabija tak im bardziej ona chce i naciska, tym bardziej on ucieka. I taka pogoń może trwać latami zostawiając ją w ogromnej samotności, frustracji i ona nie wie, że tylko ona sama może siebie uratować. I jedyne co może zrobić, aby zmienić swój los to wziąć odpowiedzialność za siebie i skupić się na sobie, zamiast na mnie już nie kocha. Jak z tego wyjść?Na najogólniejszym poziomie, rozwiązaniem sytuacji, w której ona się stara, a on jest wycofany lub wręcz wrogi, jest to, że ona nauczy się miłości do samej będzie przeniesienie uwagi z niego na nią i wzięcie odpowiedzialności za własne szczęście, zamiast szukać go w ona będzie w stanie zbudować stabilną, kochającą relację ze sobą, to naturalnie przestaną ją pociągać partnerzy, którzy są niedojrzali, emocjonalnie wycofani, mają skłonności trudna droga, bo zazwyczaj wymaga skonfrontowania się z ranami, często mającymi źródło jeszcze w nieumiejętnością dobrego traktowania samej siebie, którą wyniosła z pustką i tęsknotą za prawdziwą bliskością. Bo przeniesienie uwagi z ON na JA będzie na początku straszyło właśnie tą pustką i ogromną tego prawdopodobnie będzie się to wydawało nienaturalne. Wbrew temu, do czego będzie ją bardzo ciągnęło – skupienia się znowu na w tej drodze ogromnie pomocna będzie jaki sposób psychoterapia może pomóc jej odzyskać siebie?Psychoterapia może pomóc poprzez wsparcie profesjonalisty, który nie będzie gloryfikował ofiary w niej, a wspierał ją w odzyskaniu samej wspierał ją w odnalezieniu wewnętrznej siły, spokoju i dojrzałości. W odnalezieniu jej potrzeb, a nie tego, czego od niej kiedyś oczekiwano. W wyznaczeniu jej granic, zgodnych z jej jest to proces dłuższy niż nam się na początku wydaje. Wymagający zaangażowania i motywacji do zmiany. Ale ona, z dużym prawdopodobieństwem zechce wybrać mężczyznę, który będzie potwierdzał jej przekonanie o sobie: że może być kochana, szanowana i z zaklętego kręgu, w którym ona jest bardziej zaangażowana niż on, jest to jej problem. I tylko ona może go mnie już nie kocha, czy ona kocha siebie, na tyle by uwierzyć, że może być kochana przez partnera?Nikt nie weźmie odpowiedzialności za Twoje życie i problemy. To Twoje zadanie. Nie oddawaj go partnerowi, bo bardzo się myślisz o podjęciu psychoterapii, ale masz tysiąc pytań i wątpliwości to zajrzyj tu: Psychoterapia, czy to coś dla Ciebie? Home Miłość i RelacjeMiłość i Zakochanie zapytał(a) o 16:48 Czemu nikt mnie nie kocha? Nikt mnie nie kocha. A ja tylko chce, żeby mnie przytulił, pocałował...Każdy na kim mi zależy mnie rani...Robi nadzieje, a potem odchodzi...Jedyną żeczą która mi pozostaje jest żyletka...Nigdy o nic nie pyta, zawsze rozumie... Odpowiedzi Mimizu odpowiedział(a) o 16:50 Zawsze ja mogę cię przytulić ;3 DCCC=800 odpowiedział(a) o 16:50 dlaczego tak mówisz ? chcesz porozmawiać ? myślę że Ci mogę pomóc Kicio ;* odpowiedział(a) o 17:07 Nie przejmuj się takie jest już się, nie przejmuj się co dalej i uwierz mi nie oglądaj sie na miłość sama przyjdzie. :) Uważasz, że ktoś się myli? lub jamida166 20 lipca 2008, 15:35 Hej.! Moje pytanie zwracam do przedwszystkim (ale nie wyłącznie) dziewczyn (kobiet;p) które są samotne ( tj. nie mają tej najbliższej sercu osoby).Jak myślicie czemu jesteście samotne? Uważacie że robicie coś źle? Może myślicie że to przez wasz wygląd? A może jesteście przekonane że to jednak przez charakter?Czy w ogóle przez zupełnie coś innego.....?Ja po ostatnich rozczarowaniach zrobiłam sobie taki rachunek...Nikt mnie nie kocha bo:- przyjaźnie się z pięknymi dziewczynami na które faceci na pierwszym miejscu zwracają uwage a ja zostaje w cieniu. (oczywiście nie mam zamiaru przestac przyjaźnic się znimi tylko dlatego, ale nie powiem że boli mnie ta sytuacja.....)- jestem troche poszczelona, często robie coś szybciej niż często mówie szybciej niż myśle i w ogóle w okół mnie są często śmieszne sytuacje i może to też facetów odstrasza, tylko ja sie nie umiem jestem przy kości a moim zdaniem facet nie zechce poznac dziewczyny która nie zrobiła na nim pierwszego dobrego wrażenia (tj. spodobała mu się)W ogóle jestem tak strasznie rozżalona teraz i chciałam jakoś się wygadac...Bo właśnie chłopak który mi się okropnie podobał, a nawet coś więcej teraz pisze do jednej z moich przyjaciółek.... No to ja zeby odreagowac to rozczarowanie pojechalam na impreze gdzie był chłopak ktory mi tak tylko wpadł w oko, znaczy no miałąm ochote go poznac.... ( wiecie klin klinem). i co? poleciał na moją kolejną przyjaciółke.....Czuje się jak trędowata...Jestem naprawde podłamana.... Ciągle mi tylko powtarzają że źle wybieram, że kiedyś będzie pięknie.... Ja myśle że to g.. prawda..... Poprostu ja jestem chyba skazana na samotnośc. vita67do59 20 lipca 2008, 16:15 aaa jak mi tak strasznie samotnie bylo, to na czacie poznawalam jakichs ludzi (zeby byla jasnosc - mezczyzn :) od czasu do czasu takie znajomosci tez sa fajne, obojetnie czy to w necie czy przeniesione do realu :) znam kilka par(małżeństw), ktore tak sie poznaly i sa SZCZESLIWE, takie internetowe rozmowy tez maja swoje zalety ... jamida166 20 lipca 2008, 16:15 heh...... trudno mi wierzyc ze coś takiego się wydarzy...... Dołączył: 2007-04-07 Miasto: Bedford Liczba postów: 1682 20 lipca 2008, 16:15 kochana, mam dokładnie tak samo... dnowiecznie sama... masakra...ale zawsze jest nadzieja że coś się jeszcze poznasz kogoś fajnego na jakiejś imprezie :)? i tak masz fajnie - mnie to na żadną imprezę przed 18stką to na pewno nie puszczą... ;/ jamida166 20 lipca 2008, 16:19 ale ja pooznaje na imprezach ;/ ten ostatni też był z imprezy i widzisz co sie stało ............ to wszytsko jest do bani;/ Dołączył: 2007-04-07 Miasto: Bedford Liczba postów: 1682 20 lipca 2008, 16:22 no tak ale na każdej imprezie kogoś poznajesz i w końcu na pewno na kogoś fajnego trafisz kto się Tobą zainteresuje :):)głowa do góry! za kilka tygodni (a może dni) będziesz się śmiała że tak się tym przejmowałaś i jednocześnie cieszyła swoim facetem :Dhm... a ja? 0 imprez. 0 facetów. ;( Dołączył: 2008-01-13 Miasto: Warszawa Liczba postów: 3422 20 lipca 2008, 16:28 ja tez jestem sama. czasem bardzo mi to doskwiera, a czasem nawet nie mam czasu o tym myslec. Nie uwazam ze to przez to ze cos jest ze mna nietak. Tak jak spojrze, to nawet nie mam okazji poznawac nowych ludzi. Na studiach ciagle są ci sami ludzie, na imprezy do klubow nie chodze.. na imprezach-domowkach sa ciagle ci sami ludzie.. Czesto w pubie mnie i moja kolezanke jakis koles zaczepia, ale to zawsze jakis grzmot i debil;] Starszy i brzydki. i co? czekac na cud tylko Niestety nikogo nie pociesze bo sie nie da poprostu;] Mnie tez wkurza takie cos" przyjdzie czas na to" "zjawi sie sam" jamida166 20 lipca 2008, 16:28 tylko ja mam coś takiego w sobie że przyciągam nie tych co mi się podobają, a kiedy włąsnie od miesiąca jeżdze w jedno miejsce dla chłopaka którego potrafie z tłumu wypatrzec za każdym razem to on poleciał do mojej kolezanki, ja nie moge no;/ marta19882010 20 lipca 2008, 16:56 wiem co czujesz ja czasem czuje się podobnieja odkąd rozstałam sie z moim pierwszym chłopakiem też nie moge nikogo sobie znalęż czasem mi sie wydaje że jeszcze o nim nie zapomniałam ale tylko mi się wydaje!!!!!!!!!chciałabym sie zakochac to takie fajne uczucie mieć kogoś bliskiego przy sobie Dołączył: 2008-07-07 Miasto: Kielce Liczba postów: 489 20 lipca 2008, 17:30 Ja też jestem sama, ale wydaje mi się, że to przez mój charakter...:( Jestem nieśmiała, a tak napradę znają mnie tylko najbliżsi znajomi, z którymi znam się parę lat. A w dodatku nie chodzę na imprezy, jeśi już to tylko do znajomych. Niezbyt chętnie wychodzę teraz z domu, a to przez to, że mam straszny kompleks na punkcie swojego wyglądu. Ciągle sobie tłumaczę, że jak schudnę to wtedy zacznę gdzieś wychodzic. Strasznie mnie to dobija... I nie potrafie zmienic nastawienia do własnego ciała jamida166 20 lipca 2008, 17:33 no dokładnie..... ;( jamida166 20 lipca 2008, 15:35 Hej.! Moje pytanie zwracam do przedwszystkim (ale nie wyłącznie) dziewczyn (kobiet;p) które są samotne ( tj. nie mają tej najbliższej sercu osoby).Jak myślicie czemu jesteście samotne? Uważacie że robicie coś źle? Może myślicie że to przez wasz wygląd? A może jesteście przekonane że to jednak przez charakter?Czy w ogóle przez zupełnie coś innego.....?Ja po ostatnich rozczarowaniach zrobiłam sobie taki rachunek...Nikt mnie nie kocha bo:- przyjaźnie się z pięknymi dziewczynami na które faceci na pierwszym miejscu zwracają uwage a ja zostaje w cieniu. (oczywiście nie mam zamiaru przestac przyjaźnic się znimi tylko dlatego, ale nie powiem że boli mnie ta sytuacja.....)- jestem troche poszczelona, często robie coś szybciej niż często mówie szybciej niż myśle i w ogóle w okół mnie są często śmieszne sytuacje i może to też facetów odstrasza, tylko ja sie nie umiem jestem przy kości a moim zdaniem facet nie zechce poznac dziewczyny która nie zrobiła na nim pierwszego dobrego wrażenia (tj. spodobała mu się)W ogóle jestem tak strasznie rozżalona teraz i chciałam jakoś się wygadac...Bo właśnie chłopak który mi się okropnie podobał, a nawet coś więcej teraz pisze do jednej z moich przyjaciółek.... No to ja zeby odreagowac to rozczarowanie pojechalam na impreze gdzie był chłopak ktory mi tak tylko wpadł w oko, znaczy no miałąm ochote go poznac.... ( wiecie klin klinem). i co? poleciał na moją kolejną przyjaciółke.....Czuje się jak trędowata...Jestem naprawde podłamana.... Ciągle mi tylko powtarzają że źle wybieram, że kiedyś będzie pięknie.... Ja myśle że to g.. prawda..... Poprostu ja jestem chyba skazana na samotnośc. Dołączył: 2008-05-11 Miasto: Polandia Liczba postów: 5004 20 lipca 2008, 15:38 Ojj. ja też długo myslalam ze bede wiecznie samotna.. ale w koncu spotkałam chłopaka, który kocha mnie wlasnie taka jaka jestem :) i jest super ;) Mysle ze to kwestia przełamania samej siebie.. swoich lęków i słabości. Otwórz się na ludzi i zobaczysz. Naprawdę będzie dobrze ! Jeżeli ludzie zobaczą, że sama siebie akceptujesz to i sami Cię zaakceptują.. Więc pracuj nad samooceną. ;) ruda1986 Dołączył: 2008-05-04 Miasto: Liczba postów: 518 20 lipca 2008, 15:45 Trafisz na takiego samego wariata jak Ty napewno musisz tylko cierpliwie poczekać i się nie załamywać. Będzie dobrze powodzenia życzę. Buzikai :** jamida166 20 lipca 2008, 15:49 ja jestem otwarta naprawde, czasem aż za bardzo.......... ja już mam dośc tej pustki..... Dołączył: 2008-05-11 Miasto: Polandia Liczba postów: 5004 20 lipca 2008, 15:52 nie czekaj :D sam sie pojawi :D Dołączył: 2007-12-28 Miasto: Katowice Liczba postów: 2755 20 lipca 2008, 15:53 BĄDZ SOBĄ!!!! napewno trafisz na faceta który żyć bez Ciebie nie będzie umiał ;)głowa do góry!!! patrycja1986 20 lipca 2008, 15:57 eheheh ja też nie mam faceta :) ale myśle że to chwilowe :) Dołączył: 2008-01-03 Miasto: Katowice Liczba postów: 2228 20 lipca 2008, 15:59 jamida166 nie przejmuj się, ja kończę jutro 19lat a chłopaka nie miałam.. ja go po prostu na siłę nie szukam, wiem, że kiedyś się zjawi.. mam nadzieję, że na studiach kogoś poznam :))Były sytuacje, że jakiś chłopak chciał ze mną być, ale ja nie chciałam, bo nie kochałam, bo czułam, że to jeszcze nie ten, itp, itd. Często mi brakuje drugiej połówki, ale wierzę, że już niedługo ktoś się pojawi.. Tobie też życzę tej wiary! Trzymaj się :)) jamida166 20 lipca 2008, 16:00 uh....... to nie jest tak że ja czekam.. chyba nie tak........ ja poprostu chce sie w końcu szczęsliwie zakochac..... Najgorsze jest to że ja do jakiegoś czasu mam nadzieje gdy coś czuje do kogoś, aa włąsnie tak jak teraz kiedy ta nadzieja znika jest totalnie fatalnie......... dół, kotlina.... DEPRESJA!!!!! vita67do59 20 lipca 2008, 16:11 pamietam jak na studiach na pierwszym, drugim roku moje kolezanki yyy w zasadzie to jedna :) umawiala sie, chodzila na randki, ciagle jakies spotkanie miala... a ja i jeszcze trzecia nasza wspolna kolezanka, siedzialysmy same, w zasadzie to na sile nie szukalysmy facetow... po jakims czasie tamta, ktora miala trzech chlopakow na raz zostala sama, ja poznalam fajnego chlopaka .. przyszla moja kolej, chodzilam na spotkania, opowiadalam co robilam... tamte ciagle same byly...minely juz 2 lata od tej sytuacji, teraz wszystkie mamy chlopakow (a ta co sie tak umawiala to nawet meza hehe) jestesmy szczesliwie zakochane. mysle ze tak bedzie z toba, po prostu napiszesz nam kiedys na vitalii - sluchajcie dziewczyny ale fajnego chlopaka mam :) Niewielu ludzi doświadcza samotności wygodnie. W trudnych chwilach życia każdy chce poczuć wsparcie i troskę. Nie każdy może być szczęśliwy sam ze sobą, szczególnie dla kobiet, ważne jest, aby być kimś potrzebnym i czuć się kochanym. Ale jak zdobyć sympatię i położenie innych? Zanim zaczniemy szukać odpowiedzi na to pytanie, postaramy się odpowiedzieć na pytanie pierwsze: dlaczego nikt mnie nie kocha? Miłość zaczyna się od rodziny Szczęśliwi i pewni siebie ludzie dorastają w rodzinach, gdzie zwyczajowo codziennie rozmawia się o miłości. Ważne jest, aby dziecko zrozumiało i czuje, że jest najdroższy i najdroższy swoim rodzicom, bez względu na wszystko. Jednak wiele matek nie lubi swoich uczuć lub się boi rozpieszczaj dziecko. W rezultacie mała osoba słyszy słowa miłości tylko przy specjalnych okazjach i świętach. Pytanie "dlaczego nikt mnie nie kocha?" Z pewnością powstanie w głowie takiego dorosłego dziecka, które nigdy nie nauczy się akceptować uczuć innych i odwzajemni ich. Są gorsze sytuacje. Na przykład rodzice chcieli mieć dziewczynę i mieli chłopca. W tym przypadku stosunek do dziecka jest z góry ustalony z góry, a on musi zwrócić uwagę rodziców od urodzenia. W przybliżeniu to samo dziecko musi walczyć o położenie bliskich w przypadku, gdy jego poród nie był zaplanowany. W związku z tym, co najlepsze porady dla rodziców dla wszystkich grup wiekowych: kochajcie swoje dzieci, jakakolwiek by nie była, i nie zapominajcie o nich mówić. Potrzeba miłości w okresie dojrzewania Dojrzewanie jest jednym z najtrudniejszych w życiu ludzkim. W każdym stowarzyszeniu dzieci jest 1-2 przywódców i pewna liczba ich otoczenia, a wszyscy inni są "średnio" i wyrzutków. Bycie popularnym w szkole, sekcji sportowej lub stoczni jest niezwykle trudne. Pytanie "dlaczego nikt mnie nie kocha od chłopców?" Wcześniej czy później przychodzi na myśl każda dziewczyna. Oczywiście zazwyczaj mówimy o konkretnym młodym człowieku, a nie o wszystkich przedstawicielach płci przeciwnej. Nieodwzajemniona romantyczna miłość w okresie dojrzewania jest zjawiskiem normalnym, które jest jednym z etapów rozwoju umysłowego osobowości i kształtowania seksualności. Ale jednocześnie, pomimo chęci pojawienia się dorosłych i niezależnych, nastolatki rozpaczliwie potrzebują miłości rodziców i zrozumienia w rodzinie. Przymusowa lub dobrowolna samotność? "Dlaczego nikt mnie nie kocha?" Jest jednym z "ulubionych" pytań. samotni ludzie lub ci, którzy nie mają duchowej bliskości z innymi. W tym przypadku samotność nie musi być fizyczna. Ludzie, którzy mają rodziny i prowadzą aktywne życie społeczne, mogą cierpieć z powodu niezrozumienia osób z ich otoczenia. Twoja samotność powinna być zrozumiana i zaakceptowana. Następnie musisz zrozumieć jego przyczyny. Jeśli jesteś zupełnie sam i nikt nie jest w pobliżu, najprawdopodobniej jest w tobie. Najczęstsze są dwa scenariusze: osoba unika innych ludzi, nie zapoznaje się z nikim i nie komunikuje się, lub próbuje nawiązać relacje, ale z czymś odpycha innych. W związku z tym każdy problem ma swoje własne rozwiązanie. Staraj się komunikować z różnymi ludźmi i szukać ludzi o podobnych poglądach. Tak szybko, jak to możliwe, staraj się budować pozytywne przyjaźnie, nie obrażając i nie odpychając wybranych ludzi. O miłości własnej ... Zanim zadam sobie pytanie: "dlaczego nikt mnie nie kocha", spróbuj znaleźć odpowiedź na inne pytanie: czy kochasz siebie? Jedną z podstawowych praw interakcji między ludźmi jest to, że inna osoba pojawi się w twoim życiu i poczuje coś wyjątkowego dopiero wtedy, gdy nauczysz się żyć w harmonii z samym sobą. Wewnętrzne sprzeczności i niezadowolenie nie przyciągną szczęścia w waszym życiu. Z przyjemnością kocham szczęśliwą i samowystarczalną osobę, ale niespokojna i wiecznie niezadowolona osobowość jest prawdziwą torturą. Uwolnij wszystkie negatywne emocje, zapomnij o przeszłych niepowodzeniach i zaakceptuj siebie. Nie oznacza to, że powinieneś przestać się rozwijać i pracować nad sobą, po prostu musisz zrealizować i zaakceptować siebie z miłością. Przykładem pozytywnego myślenia jest racjonalna ocena własnych braków i chęć ich poprawienia, spokojnie przyjmując krytykę i porażkę. Nawet jeśli coś nie działa od razu, nie obwiniaj siebie, oznacz to niepowodzenie i zastanów się, jak to naprawić i osiągnąć swój cel w przyszłości. Walory, które trudno kochać Jeśli możesz bezpiecznie użyć w swoim adresie stwierdzenia "nikt mnie nigdy nie kochał", to najwyższy czas, aby dowiedzieć się, jakie są tego powody. Nikt nie chce być blisko ludzi o negatywnych poglądach, zawsze niezadowolonych z tego, co się dzieje, pogody, polityki i wszystkich wokół nich. Pozbycie się nawyku wyrażania niezadowolenia z tego i bez tego jest trudne, ale jeśli spróbujesz skupić się na rzeczach pozytywnych, z czasem na pewno Ci się uda. Nieprzyjemne jest komunikowanie się z zaznakyam - aroganckimi ludźmi, którzy uważają się za o rząd wielkości lepszy i wyższy od innych. Miłość do siebie i zdolność do dumy z własnych działań jest dobra, ale pamiętaj, że zawsze powinieneś podążać za miarą. Tendencja do plotek i nadmiernej gadatliwości nie jest też niestety najlepszą cechą charakteru dla dużej liczby kobiet. Przestań rozmawiać o innych lub ciągle wspominaj o sobie. Naucz się komunikować na neutralnych tematach, rozmawiać o sztuce lub dobrej pogodzie. I, co najważniejsze, porozmawiajmy z rozmówcą, słuchaj uważnie, a wtedy będziesz miał znacznie więcej przyjaciół, a być może wkrótce pojawi się nawet ukochana osoba. Dlaczego nikt mnie nie kocha: psychologia codziennej komunikacji Jeśli chcesz zdobyć przychylność innych, musisz ponownie nauczyć się umiejętności komunikacyjnych. Pamiętaj raz na zawsze: wszyscy ludzie są inni. Naucz się akceptować innych swoimi mocnymi i słabymi stronami, staraj się komunikować więcej z tymi, którzy myślą tak samo jak ty, mają podobny gust. Uśmiechaj się częściej, staraj się nieść pozytywny innym. Utrzymuj rozmowę w sensie: sympatyzuj, dziel się z tobą problemami, wspieraj, gdy ktoś tego potrzebuje, lub słuchaj w ciszy. Traktuj wszystkich z szacunkiem. Nawet jeśli dziecko cię zapyta: "Dlaczego nikt mnie nie kocha w klasie?", A teraz myślisz o czymś zupełnie innym, dyskutuj z nim o problemie i spróbuj go zrozumieć. Spróbuj ciężko bądź szczęśliwy tak często, jak to możliwe, znajdź swoje hobby i przeżyj pełne ciekawe życie. A wtedy ludzie wokół ciebie sięgną, nie będzie problemów z brakiem ich uwagi i miłości.

dlaczego nikt mnie nie kocha