Jeżeli człowiek nieprzytomny wymaga długotrwałego ułożenia, należy zmieniać ułożenie ciała co 1-2 godziny na drugi bok (lustrzane odbicie pierwszej pozycji). Długotrwałe utrzymywanie pozycji bocznej ustalonej na jednym boku może prowadzić do niedokrwienia ramienia lub nawet przejściowego porażenia nerwów splotu barkowego. Tłumaczenia w kontekście hasła "Następne zatrzymanie" z polskiego na angielski od Reverso Context: Następne zatrzymanie, Święte Mikołaj Spadło. Gorączka 38 - 38,4 ° dłużej niż 72 godziny, wysypka różyczkopodobna, rzut stwardnienia rozsianego wymagający hospitalizacji, parapareza spastyczna, objawy przewlekające się i utrzymujące się po hospitalizacji Tak 1 87 Mężczyzna 2 Gorączka 39,5 - 39,9 ° do 24 godzin, osłabienie, niedowład kończyny dolnej Plaster powinien być noszony na skórze przez 72 godziny bez przerwy. Nowy może być przyklejony wyłącznie po zdjęciu poprzedniego plastra i w każdym przypadku musi być on umieszczony w innym miejscu skóry. Sąd ma następnie 24 godziny na podjęcie decyzji co do tymczasowego aresztowania. Oznacza to, że możesz być zatrzymany przez maksymalnie 72 godziny (3 dni), chyba że do tego czasu zostanie Ci doręczone postanowienie o tymczasowym aresztowaniu. Powinieneś otrzymać protokół z zatrzymania. Zawiera on m.in. imię i nazwisko funkcjonariusza, Zgodnie z zasadą ustanowioną przez ten przepis, jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności przelicza się na jeden dzień zaliczonej (odbytej) kary pozbawienia wolności, przy czym do okresu pełnego dnia zaokrągla się każdy rozpoczęty dzień tego pozbawienia wolności. Oznacza to, że już samo zatrzymanie kogoś przez 26 godzin po . Na samym poczatku należy wyjaśnić, że zatrzymanie przez policję to środek przymusu, który może trwać do 72 godzin (48 godzin to czas, w którym prokuratura powinna złożyć wniosek o areszt lub wypuścić zatrzymaną osobę. Jeśli złoży taki wniosek, sąd ma 24 godziny na decyzję. Razem: 72 h). Co robić w przypadku zatrzymania przez policję? Jeśli zostałeś poinformowany, że osoba Ci bliska została zatrzymana, powinieneś najpierw ustalić, gdzie dokładnie przebywa. Jak najszybciej zadzwoń do najbliższej komendy/komisariatu policji i o to wypytaj. Nie daj się zbyć pod pretekstem RODO. W trakcie zatrzymania przez policję wszystkie protesty i utrudnianie czynności policjantów nie mają sensu. Lepiej jest spytać policjantów skąd oni są (może to być równie dobrze CBŚ, ABW, CBA itp.) i gdzie dana osoba zostaje przewieziona. Oczywiście powinieneś skontaktować się z adwokatem. Tylko dobry obrońca jest w stanie trzeźwo ocenić sytuację i doradzić zatrzymanemu to, co w tej chwili będzie dla niego najlepsze, np. czy warto składać teraz wyjaśnienia, czy odmówić. A może odpowiedzieć tylko na niektóre pytania? Każdy zatrzymany ma prawo do adwokata i może żądać jego obecności, chociaż policja może do tego bardzo zniechęcać. Policja powinna zatrzymanego NATYCHMIAST poinformować o przyczynach zatrzymania. Jeżeli takiej informacji nie ma, to należy się jej domagać. Zatrzymanie przez policję Przesłuchanie na policji lub w prokuraturze Bardzo często zdarza się, że funkcjonariusze namawiają do przyznania się do zarzucanego czynu i dobrowolnego poddania się karze. Trzeba być na takie namowy odpornym, na to, żeby się ewentualnie przyznać będzie jeszcze czas. Nie można podejmować pochopnych decyzji. Lepiej powiedzieć za mało niż za dużo. Nawet jeśli przyznałeś się do winy i złożyłeś wniosek o dobrowolne poddanie się karze, może się okazać, że jeszcze da się coś w tej sprawie zrobić. Zażalenie na zatrzymanie przez policję Jeśli zostałeś zatrzymany przez policję i potrzebujesz pomocy prawnej, skontaktuj się z nami. Oferujemy Ci opiekę prawną na najwyższym poziomie. SLM Adwokaci – Prawo Karne. Na zatrzymanie przez policję przysługuje zażalenie w terminie 7 dni. Jeśli zatrzymanie było niesłuszne, można żądać odszkodowania. Zatrzymanie przez Policję Szanowni Państwo dzisiejszy wpis nie będzie mocno odbiegał od ostatniej tematyki, jednak przeniesie nas w świat procedury karnej, a dokładniej chodzi o „zatrzymanie” oraz o uświadomienia praw, jakie przysługują osobie zatrzymanej, jak również podam Państwu kilka praktycznych informacji związanych z tą nieprzyjemną sytuacją. Zatrzymanie rzeczy Na samym początku należy dodać, że Policja oprócz zatrzymania osoby, może również zatrzymać rzecz będącą np. dowodem w sprawie, a w tym celu może przeszukać nam mieszkanie. Jednakże w tym wpisie skupimy się bardziej na zatrzymaniu osoby, a nie rzeczy. Zatrzymanie osoby Zatrzymanie jest to środek przymusu, który może zostać zastosowany przez Policję i inne uprawnione służby jak Centralne Biuro Antykorupcyjne. To kiedy może nastąpić zatrzymanie ? Co do zasady Policja ma prawo zatrzymać osobę podejrzaną, jeżeli istnieje przypuszczenie u organów ścigania, iż dana osoba popełniła przestępstwo, i: – zachodzi obawa ucieczki danej osoby lub ukrycia; – zachodzi obawa zatarcia śladów przestępstwa; – Policja nie jest w stanie ustalić tożsamości danej osoby; – można przeprowadzić tak zwane postępowanie przyśpieszone. Skoro już wiemy, kiedy możemy być zatrzymani, warto się dowiedzieć na jaki okres możemy być zatrzymani. Zatrzymanego należy zwolnić: Jeżeli ustaną przyczyny zatrzymania; Gdy w ciągu 48 godzin od chwili zatrzymania przez uprawniony organ nie zostanie on przekazany do dyspozycji sądu wraz z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania; Na polecenie sądu lub prokuratora; jeżeli wciągu 24 godzin od przekazania go do dyspozycji sądu nie doręczono mu postanowienia o zastosowaniu wobec niego tymczasowego aresztowania. Co do zasady możemy być zatrzymanie maksymalnie na 72 godziny i w ciągu tych godzin Sąd musi podjąć decyzję o zastosowaniu wobec nasz tzw. tymczasowego aresztowania. Jeżeli w tym terminie Sąd nie podejmie decyzji o jego zastosowaniu organy ścigania są obowiązek nas puścić na wolność. Organy ścigania mają natomiast 48 h od zatrzymania do złożenia wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania, jeżeli nie zrobią tego w tym czasie, również są obowiązane do puszczenia nas na wolność. Prawa osoby zatrzymanej Zatrzymanie powoduje pozbawienie wolność osoby podejrzanej, jednak taka osoba ma określone prawa, o których należy wiedzieć i je umiejętnie wykorzystywać. Pierwsza sprawa funkcjonariusz Policji przystępuje do zatrzymania bez przedstawienia się – Policjant nie wypełnia ciążącego na nim obowiązku, jednak jako osoba zatrzymywana mamy prawo do: – poznania stopnia służbowego , imienia i nazwiska funkcjonariusza; – poznania podstawy prawnej i przyczyny podejmowanych czynności służbowych. Dane te muszą być podane w sposób umożliwiający ich odnotowanie. Jeżeli czynności słuzbowe podejmuje osoba nieumundurowana na przykład funkcjonariusz ABW, osoba taka ma obowiązek okazania legitymacji służbowej, a na żądanie osoby, wobec której podejmowane są uprawnienia służbowe, okazać w sposób umożliwiający odnotowanie danych z legitymacji służbowej. Prawo do adwokata Kolejnym i szczególnie ważnym prawem osoby zatrzymanej jest prawo do adwokata. Zatrzymanemu na jego żądanie należy niezwłocznie umożliwić nawiązanie w dostępnej formie kontaktu z adwokatem lub radcą prawnym. Ostatnio w piśmiennictwie „nawiązanie kontaktu z adwokatem” zostało określone w ten sposób, że nie może ono polegać na przeszukiwaniu Internetu za pośrednictwem telefonu komórkowego, a jedynie na kontakcie z już wybranym adwokatem lub radcą prawnym. Prawo do zawiadomienia osoby najbliższej Kolejne prawo osoby zatrzymanej to prawo do zawiadomienia osoby najbliższej, pracodawcy, szkoły, uczelni, dowódcy oraz osoby zarządzającej przedsiębiorstwem zatrzymanego lub przedsiębiorstwa, za które jest odpowiedziany. Jeżeli doszło do niesłusznego zatrzymania, zatrzymany ma prawo do złożenia zażalenia do sądu. Przy jednoczesnej możliwości złożenia zażalenia do prokuratora na przebieg i sposób zatrzymania. Podsumowanie Jeżeli ktoś z Państwa zostałby zatrzymany przez funkcjonariuszy, powinien pamiętać o swoich prawach, które zostały omówione powyżej. Do tego najważniejszy jest spokój oraz dokładne wypełnianie poleceń funkcjonariuszy, którzy przeprowadzają czynności związane z zatrzymanie. Bardzo często funkcjonariusze Policji starają się przyjmować pozycję „władczą”, dlatego też warto zachować spokój skorzystać z prawa do adwokata. To co powiemy na początku postępowania karnego może mieć bardzo duże znaczenie dla jego dalszego toku, dlatego warto poczekać ze składaniem jakichkolwiek oświadczeń Policji. Najlepiej powstrzymać się i stosować technikę z amerykańskich filmów czyli, „nie będę nic mówił bez udziału mojego adwokata”. Oczywiście w dalszym toku postępowania bardzo prawdopodobne, iż niezbędne będzie Państwa przedstawienie własnej wersji wydarzeń, ale na to przyjdzie odpowiedni czas. Zatrzymanie stanowi pierwszą z represyjnych czynności stosowanych wobec osoby znajdującej się w kręgu zainteresowań organów ścigania. W założeniu ma służyć wykonaniu dalszych czynności procesowych z udziałem zatrzymanego. W postępowaniach dotyczących tzw. przestępstw gospodarczych, zatrzymanie następuje zazwyczaj na podstawie decyzji prokuratora. W takim wypadku funkcjonariusze zobowiązani są do wręczenia zatrzymywanej osobie wydanego uprzednio przez prokuratora postanowienia w tym przedmiocie.. Zatrzymanie z reguły odbywa się w miejscu zamieszkania w godzinach porannych, często o godzinie 6 rano. W najnowszej praktyce mamy niekiedy do czynienia również z zatrzymaniami w miejscu pracy. Jeśli sprawa, z uwagi na złożoność relacji gospodarczych i powiązań handlowych przedsiębiorstwa, dotyczy kilku osób lub podmiotów czynności funkcjonariuszy wykonywane są w możliwie skoordynowany i zaplanowany sposób. Z zatrzymania sporządzony jest pisemny protokół, którego najistotniejszymi elementami są: określenie przyczyny zatrzymania, obejmujące kwalifikację prawną rzekomego czynu, oświadczenia zatrzymanego dotyczące samego zatrzymania, w tym w zakresie skorzystania z podstawowego uprawnienia, tj. żądania umożliwienia kontaktu z obrońcą, dokładna data i godzina zatrzymania oraz personalia funkcjonariusza dokonującego czynności. Ponieważ zatrzymany jest do dyspozycji prokuratura przez jasno określony czas, ostatni punkt nabiera dodatkowego znaczenia. Zatrzymanego należy bowiem zwolnić, gdy ustanie przyczyna zatrzymania lub gdy w okresie 48 godzin prokurator nie złoży wniosku do sądu o zastosowanie tymczasowego aresztowania (ewentualny czas dla sądu na rozpoznanie takiego wniosku to kolejne 24 godziny. W konsekwencji, zatrzymanie może trwać maksymalnie 72 godziny. Jednakże zanim nastąpią jakiekolwiek decyzje procesowe, zatrzymany jest przewożony do właściwej jednostki prokuratury, w celu realizacji czynności przedstawienia zarzutów i przesłuchania. Dla skuteczności dalszej obrony, jest to newralgiczny moment. Dlatego też na tym etapie należy pamiętać o następujących podstawowych prawach zatrzymanego: prawie do skorzystania z pomocy obrońcy, prawie do bezpośredniej rozmowy z obrońcą przed dokonaniem ww. czynności procesowych, prawie do odmowy składania wyjaśnień w całości lub odmowy odpowiedzi na poszczególne pytania bez wskazywania powodów. Prawo do odmowy składania wyjaśnień nazywane jest również prawem do niedostarczania dowodów przeciwko samemu sobie i skorzystanie z niego nie niesie za sobą negatywnych konsekwencji. Mimo zatem niespodziewanej i budzącej duże emocje sytuacji w jakiej znajduje się zatrzymany, należy bezwzględnie pamiętać o tym uprawnieniu procesowym i każdorazowo uzgodnić z obrońcą decyzję w tym przedmiocie, pamiętając, że zarówno podejrzany, jak i jego obrońca najczęściej nie mają na tym etapie dostępu do zgromadzonego przez organy materiału dowodowego. Warto dodać, że zatrzymanie na podstawie decyzji prokuratora powinno mieć miejsce po spełnieniu szeregu przesłanek wymienionych w kodeksie postępowania karnego i każdorazowo znajdować uzasadnienie faktyczne. Inaczej mówiąc nie może być dowolne i służyć innym celom, np. medialnym, aniżeli stricte procesowe. Jednakże, ze względu na pewną dowolność organu prokuratorskiego w zakresie wydawania postanowień o zatrzymaniu, ten środek przymusu zdaje się być niekiedy nadużywany. Możliwej dowolności prokuratora w stosowaniu zatrzymania można jednakże przeciwdziałać za pomocą środków zaskarżenia kierowanych do sądu. W takim wypadku sąd będzie zobowiązany do skontrolowania działań organów ścigania w zakresie: legalności, zasadności prawidłowości zatrzymania. Zatrzymanie z reguły ściśle związane jest z kolejnymi działaniami dotyczącymi osoby pozostającej w zainteresowaniu organów ścigania tj. wykonaniem przeszukania oraz przymusowym doprowadzeniem do właściwej jednostki. Zatrzymanie na 48 lub 72 godziny. Poznaj swoje września 2020Choć zatrzymanie ma się nijak do ewentualnego późniejszego wyroku i jest w zasadzie początkowym etapem postępowania, jego waga jest ogromna dla późniejszego przebiegu sprawy. Z tej przyczyny warto znać swoje prawa i rozumieć ma na celu pozbawienie wolności, po to aby móc podjąć dalsze działania procesowe, zmierzające do ustalenia dowodów, zarzutów, podjęcia decyzji dotyczącej zastosowania środków zapobiegawczych, bądź zajęcia zatrzymania. Do zatrzymania dojść może z ramienia policji, prokuratora, Straży Granicznej, ABW, CBA, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Krajowej Administracji Skarbowej, Żandarmerii Wojskowej oraz Straży przesłanką prawną, która umożliwia dokonania zatrzymania jest art. 244 § 1 Mówi on, iż „Policja ma prawo zatrzymać osobę podejrzaną, jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełniła ona przestępstwo, a zachodzi obawa ucieczki lub ukrycia się tej osoby albo zatarcia śladów przestępstwa bądź też nie można ustalić jej tożsamości albo istnieją przesłanki do przeprowadzenia przeciwko tej osobie postępowania w trybie przyspieszonym”.Przesłanki zatrzymania. Bazową przesłanką uzasadniającą zatrzymanie jest przypuszczenie popełnienia przestępstwa z jednoczesnym zagrożeniem ucieczki lub ukrycia się oraz zatarcia śladów przestępstwa. Szczególne warunki zatrzymania dotyczą również osób, które są podejrzane o popełnienie przestępstwa przemocowego na szkodę osoby, która z podejrzanym mieszka pod jednym dachem. Zatrzymane mogą być również osoby, co do których zachodzi obawa, iż nie stawią się w wyznaczonym terminie na wezwanie lub inne czynności oraz osób, które mogą utrudnić przeprowadzenie postępowania. Zatrzymany może być również świadek (a nawet tłumacz, bądź biegły sądowy), który nie stawił się w wyznaczonym terminie postępowania bez które musi okazać zatrzymujący. Policja nie musi dysponować podczas zatrzymania żadnymi szczególnymi dokumentami (poza legitymacją służbową).Na jaki czas można zatrzymać? Interwencyjny charakter zatrzymania nie może zakładać pozbawienia wolności na czas dłuższy niż 72 godziny łącznie. Przy czym ów czas należy podzielić na dwie części. Pierwsza ma miejsce z chwilą dokonania zatrzymania i nie może przekroczyć 48 godzin. Przed upływem tego czasu policja ma obowiązek przekazać osobę podejrzaną do dyspozycji sądu na podstawie wniosku o tymczasowe aresztowanie, a jeśli nie ma to miejsca – musi nastąpić zwolnienie osoby zatrzymanej. Po otrzymaniu takiego wniosku sąd może go odrzucić – wówczas również następuje zwolnienie osoby zatrzymanej lub przychylić się do wniosku o tymczasowe aresztowanie. Na te czynności sąd ma 24 przymusu bezpośredniego. Stosowane przez osoby uprawnione środki przymusu bezpośredniego muszą być adekwatne. Stosowane mogą być prewencyjnie (zapobiegawczo), w celu uniemożliwienia ucieczki lub w sytuacji, kiedy zatrzymany zachowuje się Policjant, który dokonuje zatrzymania musi sporządzić protokół z wykonanych czynności. Jeden egzemplarz protokołu ma obowiązek przekazać zatrzymanemu. Istotne, aby w protokole zaznaczone były godziny i daty zatrzymania oraz aby widniały w nim dane personalne wszystkich funkcjonariuszy, którzy brali w zatrzymaniu udział. Ważne również, aby w wyraźny i klarowny sposób wyjaśniona była przyczyna zatrzymania wraz z wyjaśnieniem przysługujących zatrzymanemu praw. Opisane muszą być również inne okoliczności – na przykład stan zdrowia zatrzymanego wraz ze szczegółowym opisaniem ewentualnych obrażeń oraz ich przedstawione w protokole dane nie są zgodne ze stanem faktycznym, masz prawo domagać się poprawienia dokumentu. Zatrzymanie w swoim przebiegu jest dla każdego sytuacją niezwykle stresującą. Zatrzymywani bardzo rzadko więc zgłaszają uwagi i zarzuty. Jeśli jednak nie zostaną zgłoszone, brak takiego zgłoszenia sąd uznaje za zatrzymanie prawa zatrzymanego. Zatrzymany musi zostać poinformowany o przyczynie zatrzymania, muszą mu również zostać przedstawione jego prawa:prawo do skorzystania z pomocy prawnej (telefonicznie lub osobiście),prawo do tłumaczenia (jeśli nie rozumie języka polskiego w sposób wystarczający),prawo do wyjaśnień w oświadczeniu lub jego odmowy,prawo do otrzymania pomocy lekarskiej,prawo do otrzymania egzemplarza protokołu z zatrzymania,prawo do poproszenia o poinformowanie innych osób o fakcie dokonania zatrzymania (osobę bliską, rodzinę lub wskazaną osobę trzecią),prawo do złożenia zażalenia,prawo do poinformowania konsula lub placówki dyplomatycznej (obcokrajowcy),prawo do wyjaśnienia przyczyn zatrzymania,prawo do uzyskania informacji o maksymalnym możliwym terminie Przed upływem 7 dni od chwili zatrzymania, zatrzymanemu przysługuje prawo do złożenia pisemnego zażalenia do sądu rejonowego. W treści zażalenia zatrzymany może domagać się sprawdzenia legalności zatrzymania, prawidłowości jego przebiegu oraz zasadności, czyli wypełnienia przesłanek Jeśli zatrzymanie było niesłuszne, zatrzymanemu przysługuje prawo do odszkodowania. W tym celu należy złożyć do właściwego sądu rejonowego wniosek, na mocy którego sąd ma obowiązek zbadać legalność oraz zasadność postępowania. Jakie prawa przysługują zatrzymanemu przez policję? Czy zatrzymany ma obowiązek wyjaśniać, czy ma prawo milczeć? Jak może pomóc zatrzymanemu adwokat? Co zrobić, gdy doszło do bezzasadnego i nieprawidłowego zatrzymania? Czy przepisy prawa dają możliwość zaskarżenia czynności do sądu? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w poniższym artykule. Zatrzymanie przez funkcjonariuszy jest najczęściej pierwszą czynnością i zarazem dla wielu osób podejrzanych pierwszą stycznością z organami ścigania. Warto znać swoje prawa i korzystać z nich już od pierwszych chwil. O zatrzymaniu na 48h – „czterdzieści osiem” słyszał każdy wielbiciel seriali i kryminałów. Zaskoczenie może budzić informacja, że zgodnie z przepisami okres zatrzymania może trwać nawet 72 godziny, a więc nie dwa, ale trzy dni. Przez pierwsze 48 godzin osoba zatrzymana pozostaje do dyspozycji prokuratora. Wówczas ważą się losy zatrzymanego – na szali jest wniosek o tymczasowe aresztowanie lub zwolnienie. Jeżeli prokurator stwierdzi, że w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania konieczne jest aresztowanie składa odpowiedni wniosek do sądu, wówczas zatrzymany pozostaje przez 24 godziny w dyspozycji sądu. W trybie natychmiastowym wyznaczane jest posiedzenie i podejmowana jest decyzja co do aresztowania lub zwolnienia. Jakie prawa przysługują zatrzymanemu przez policję? Zatrzymanie jest środkiem przymusu, który ingeruje w wolność osobistą. Istotne jest, aby wiedzieć, jakie prawa przysługują zatrzymanemu, o których to prawach policjant ma obowiązek pouczyć. Każdy zatrzymany ma prawo skorzystania z pomocy adwokata lub radcy prawnego, który udzieli niezbędnej pomocy powinni umożliwić kontakt z adwokatem na żądanie zatrzymanego – telefonicznie lub bezpośrednie spotkanie. Co ważne, funkcjonariusze nie powinni brać udziału i przysłuchiwać się rozmowie. Prawo do rzetelnego procesu karnego będzie zrealizowane tylko wówczas, gdy podejrzany będzie miał realną możliwość skorzystać z pomocy adwokata już przy pierwszej czynności, jaką jest zatrzymanie. Zatrzymany ma prawo do poinformowania o zatrzymaniu innych osób, najczęściej rodziny, ma prawo do wysłuchania, składania oświadczeń, ale również odmowy złożenia oświadczenia. Jeżeli zatrzymany nie mówi po polsku, ma prawo skorzystać z bezpłatnej pomocy tłumacza. Gdy jest obcokrajowcem, może wnosić o poinformowanie konsula lub przedstawiciela dyplomatycznego. Każdy zatrzymany ma prawo otrzymania odpisu protokołu zatrzymania, w którym odnotowane są przyczyny zatrzymania, kwalifikacja prawna i okoliczności faktyczne uzasadniające zastosowanie zatrzymania. W protokole powinny być wskazane również oświadczenia zatrzymanego, również te o jego stanie zdrowia. Zatrzymanie może być nagrywane, tak aby uniknąć ewentualnych zarzutów co do prawidłowości podjętych czynności. Nagranie z zarejestrowaną czynnością załączane jest wówczas do protokołu zatrzymania. Przepisy prawa nie stoją na przeszkodzie, aby czynności zatrzymania przez funkcjonariuszy były nagrywane przez inne osoby lub nawet osobę zatrzymaną. Czy zatrzymany musi składać wyjaśnienia i odpowiadać na pytania? Zarówno oskarżony o popełnienie przestępstwa, jak i podejrzany lub zatrzymany w postępowaniu karnym mają prawo do milczenia. Elementem prawa do obrony jest prawo do niedostarczania dowodów na swoją niekorzyść. Oznacza to, że każda osoba zatrzymana nie ma obowiązku udzielania jakichkolwiek informacji organom ścigania, nie musi również odpowiadać na pytania. Prawo do milczenia jest szczególnie istotne, bowiem w praktyce często dochodzi do pierwszego rozpytania przez funkcjonariuszy „na gorąco” zaraz po zatrzymaniu, zanim osoba zatrzymania zostanie pouczona o przysługujących prawach. Luźna rozmowa z funkcjonariuszem w efekcie może zostać zaprotokołowana, co choć nie jest działaniem prawidłowym, to jest często wykorzystywanym na późniejszym etapie postępowania. Zatrzymanie jako środek przymusu Osoba zatrzymana może zostać przeszukana, w celu sprawdzenia, czy nie posiada przedmiotów niebezpiecznych. Zatrzymanie jest środkiem przymusu polegającym na krótkotrwałym pozbawieniu wolności. Ze względu na przyczyny zastosowania tego środka, rozróżniamy zatrzymanie procesowe i zatrzymanie pozaprocesowe. Zatrzymanie procesowe – kiedy stosowane? Z zatrzymaniem procesowym mamy do czynienia w celu przeprowadzenia czynności procesowych postępowania przygotowawczego. Stosowane jest w przypadku, gdy prokurator, policja, lub inny upoważniony organ zarządzi zatrzymanie osoby. Przyczyną zatrzymania jest najczęściej prawdopodobieństwo, że osoba popełniła przestępstwo, przesłanką może być również obawa, że sprawca przestępstwa będzie ukrywać się lub zacierać ślady przestępczej działalności. Przebywanie osoby podejrzanej może też wpływać na zeznania świadków, dlatego środek ten służy zabezpieczeniu prawidłowego toku postępowania karnego – podobnie jak stosowane tymczasowe aresztowanie. Szczegółowe warunki zatrzymania określa art. 244 kodeksu postępowania karnego. Zatrzymanie prewencyjne, penitencjarne i administracyjne Nie tylko osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa może zostać zatrzymana zgodnie z przepisami procedury karnej. Policjanci mogą dokonać również zatrzymania prewencyjnego, zwanego też zatrzymaniem porządkowym, który ma służyć ochronie porządku i bezpieczeństwa publicznego. U podstaw tej instytucji jest przepis art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy o Policji. Prewencyjnie funkcjonariusze mogą zatrzymać każdego, kto stwarza w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia ludzkiego lub zdrowia, a także dla mienia. Co ważne, zatrzymanie porządkowe może być zastosowane przez policjantów tylko wówczas, gdy inne środki okazały się bezcelowe i nieskuteczne. Procedura zatrzymania prewencyjnego powinna wyglądać analogicznie do zatrzymania procesowego, zgodnie z art. 244 kodeksu postępowania karnego. Zatrzymane przez policję mogą być osoby, które na podstawie zezwolenia opuściły areszt lub zakład karny i nie wróciły w wyznaczonym terminie. W tym przypadku mowa o zatrzymaniu penitencjarnym. Na podstawie innych ustaw, szczegółowych przepisów można doprowadzić osobę do dyspozycji określonego organu administracji. Wówczas dochodzi do zatrzymania administracyjnego. Czy policjant ma obowiązek okazać postanowienie przed zatrzymaniem? Policjanci nie muszą dysponować żadnym dokumentem ani zezwoleniem, aby dokonać zatrzymania. Jedynym formalnym obowiązkiem jest wylegitymowanie się przez funkcjonariusza. Inaczej jest, gdy zatrzymanie połączone jest z przymusowym doprowadzeniem, bo wówczas prokurator lub sąd wydają postanowienie o zatrzymaniu i przymusowym doprowadzeniu z upoważnieniem do dokonania tego przez funkcjonariuszy. Jedynie w tym przypadku dokonujący zatrzymania mają obowiązek wręczyć postanowienie. Czy zatrzymania dokonują jedynie policjanci? Zatrzymanie jako środek przymusu najczęściej kojarzy się z czynnością podejmowaną przez policjantów, jednak nie tylko oni mogą jej dokonać. Wśród podmiotów uprawnionych jest prokurator oraz funkcjonariusze innych formacji, takich jak Straż Graniczna, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Służba Kontrwywiadu Wojskowego, Krajowa Administracja Skarbowa, Żandarmeria Wojskowa, a nawet Straż Leśna. Odwołanie do sądu – zażalenie na zatrzymanie Osoba zatrzymana może zaskarżyć czynności zatrzymania i domagać się zbadania zasadności, legalności oraz prawidłowości zatrzymania. W ciągu 7 dni od zatrzymania przysługuje prawo złożenia zażalenia do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce zatrzymania lub prowadzenia postępowania. Co ważne, zażalenie do sądu kierujemy za pośrednictwem organu, który dokonał zatrzymania i sporządził protokół. Jeżeli zatrzymany zostanie zwolniony, to nie oznacza, że złożone wcześniej przez niego zażalenie jest bezprzedmiotowe. Sąd rejonowy sprawdzi, czy zatrzymanie było zgodne z prawem, czy zostało przeprowadzone prawidłowo oraz czy było zasadne, a więc konieczne i proporcjonalne. Jeżeli sąd uzna, że funkcjonariusze bezzasadnie dokonali zatrzymania, wówczas zarządza się natychmiastowe zwolnienie. W takim przypadku informowany jest prokurator oraz przełożony funkcjonariusza, który dokonał czynności, w celu wszczęcia postępowania w przedmiocie przekroczenia uprawnień lub niedopełnienia obowiązków przeciwko funkcjonariuszom. W niektórych sytuacjach, gdy zatrzymanie było niewątpliwie niesłuszne, osoba zatrzymana może domagać się odszkodowania lub zadośćuczynienia. Zatrzymanie a tymczasowe aresztowanie W przypadku najpoważniejszych przestępstw w chwili zatrzymania osoby podejrzanej, prokurator występuje do sądu z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania, określając jego okres (do 3 miesięcy). Jeżeli sąd zdecyduje o aresztowaniu, wówczas okres tymczasowego aresztowania liczy się od chwili zatrzymania.

zatrzymanie na 72 godziny